سلام علیکم

سال نو و حلول ماه پر برکت رجب، ماه ریزش رحمت خداوند و میلاد امام باقر(علیه السلام) رو تبریک میگم

وامیدوارم برای همه ی دوستداران زیبایی ها و پاکی ها، سال بهترینها باشه.

انا لله و انا الیه راجعون


عاشق پیامبر و اهل بیت علیهم السلام و سادات، بسیار مهربون، بسیار سخاوتمند، بی ریا و بی مکر، متواضع، خوش رو،

بسیار مهمان نواز، بسیار همسر و فرزند و دختر دوست، صمیمی، دوست داشتنی و محبوب خیلی ها بود؛ آقاجونم رو میگم

که 20 روز از رفتنش از این دنیای دنی گذشته و هنوز هم باور رفتنش سخته؛ خصوصا وقتی یاد نگاه منتظرش میافتم که

دوست داشت همسرم رو ببینه، در حالی که خبر نداشت نوه ی ناشکرش چطور کفران نعمت کرده و غرق شرمندگیه. اواخر

بیماری آلزایمر، حقیقت مالکیت خدا رو فراموش نکرده بود و با سختی در حالی که رو تخت دراز کشیده بود لبهاش رو تکون

می داد می گفت:"من مال خدام"، یک بار اوایل بیماریش که بعضی اوقات یک مطلب رو چند بار تکرار میکرد یاد تکبر یکی از

برادراش افتاد و در حالی که فرد خاصی رو مخاطب قرار نداده بود در مذمت غرور صحبت کرد و بحث رو ربط داد به کاروان

اسرای شام و امام سجاد علیه السلام و مرد شامی و این مفهوم رو تکرار می کرد که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و

اهل بیت ایشون با وجود کثرت دارایی های دنیوی و اخروی به هیچ وجه اهل غرور و تکبر نبودند.

                                             

حیرانم در میزان غم فاطمه سلام الله علیها در فراق گوهر نایاب عالم، پیامبر رحمت! و میزان غم علی...

درد دوری از آقاجون مهربونم رو امید به لطف و رحمت بی انتهای خدای ارحم الراحمین، به بنده ی نیازمند و محب محمد و آل

محمد صلوات الله علیهم اجمعین، تسکین میده. خدا رو شکر .

در صورت تمایل صلواتی نثار روحش بفرمایید. متشکرم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

در جلسه ای که حاج اسماعیل دولابی(ره) حضور داشتند و در خانه ای که صاحبش چنین نگاهی به دنیا را

انتخاب کرده بود، ذکر امیرالمونین علی(علیه السلام) عجیب می چسبید عجیب!

حاجی جانم! در عیش دائمی خودت در قصرهای عشق، از ما کوخ نشینان بی مهر و صفا هم یادی کن

نازنین!



    اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

گیاه، ریشه که داشته باشد با تغدیه ی هفته ای یکبار هم سرحال و با طراوت است اما بی ریشه که باشد، با خروارها تغدیه هر روزه هم رنگ پریده و سست است. ریشه مهم است چون رگ حیاتی بین مبدا و مقصد است، ریشه ی ما انسانها امام معصوم است. هر کس از متفکران شرق و غرب به هر چه هم رسیده باشد، توان آن را ندارد که آب ناب مبدا را به عمق روحمان برساند، هر جای زندگی که سست و رنگ پریده شدیم بدانیم از ریشه و واسطه ی امین و دانایمان دور افتاده ایم.

باید از سمت خدا معجزه نازل بشود

تا دلم باز دلم باز دلم دل بشود   

بسم الله الرحمن الرحیم

همه ی ما یقین داریم که کودک گریان فیلم ها را صاحبش به زودی در آغوش پر مهر خواهد گرفت.

چرا در مورد صاحب خودمان این طور نمی اندیشیم؟! 

بسم الله الرحمن الرحیم


چند وقت پیش به وصیت نامه ی مفرح یکی از اقوام برخوردم که آن را در سن 15، 16 سالگی نوشته بود ؛ بعد از مقدمه چینی مفصل منتظر

اصل وصیت بودم که ناگهان با صفحات خالی مواجه شدم!! کلی خندیدم بعد متوجه شدم که رزمنده قصه ی ما صفحات اصلی را پاره کرده!

الان که فکر می کنم می بینم بعضی از ما هم همینیم کلی مقدمه چینی قشنگ و مفصل انجام می دهیم اما در اصل قضیه عجیب می لنگیم،

که البته این، دیگر مفرح نیست! مثلا در اعمال ماه ذی الحجه دیدم که تکرار اذکاری که حضرت جبرئیل(علیه السلام) به حضرت عیسی(علیه

السلام) یاد دادند ثواب زیادی دارد:


(1) گواهم دهم که معبودى جز خداى یگانه نیست، شریک ندارد از آن او است فرمانروائى و خاص او است

ستایش، هر چه خیر است بدست اوست و او بر هر چیز توانا است

(2) گواهى دهم که معبودى جز خداى یگانه نیست، شریک ندارد یگانه بى نیازى که همسر و فرزندى براى

خود نگیرد

(3) گواهى دهم که معبودى جز خداى یگانه نیست، شریک ندارد یگانه بى نیازى که نزاید و نه زائیده شده و

نیست برایش همتائى هیچکس

(4) گواهى دهم که معبودى جز خداى یگانه نیست، شریکى ندارد از آن اوست فرمانروائى و خاص او است

ستایش، زنده کند و بمیراند و او است زنده اى که نمیرد، خیر بدست او است و او بر هرچیز توانا است

(5) بس است مرا خدا و کافى است، بشنود خدا صداى هر کس که دعا کند، وراى خدا انتهائى نیست گواهى

دهم براى خدا بدانچه خوانده است و اینکه بیزار است از هر که از او بیزارى جسته و براى خدا است آخرت و دنیا


خوب، بعضی از ما این کار را انجام می دهیم، اما خوشا به حال ذاکران و موحدان؛ کسانی که عملا فقط  واله و حیران یک معبود

یعنی الله هستند و فقط به خواسته ی او لبیک  می گویند، نه به نفس، نه به شیطان، نه به اقوام، نه به جامعه جهانی، نه به سازمان

تجارت جهانی، نه به مد و نه به...