عقیق

انا لله و انا الیه راجعون


عاشق پیامبر و اهل بیت علیهم السلام و سادات، بسیار مهربون، بسیار سخاوتمند، بی ریا و بی مکر، متواضع، خوش رو،

بسیار مهمان نواز، بسیار همسر و فرزند و دختر دوست، صمیمی، دوست داشتنی و محبوب خیلی ها بود؛ آقاجونم رو میگم

که 20 روز از رفتنش از این دنیای دنی گذشته و هنوز هم باور رفتنش سخته؛ خصوصا وقتی یاد نگاه منتظرش میافتم که

دوست داشت همسرم رو ببینه، در حالی که خبر نداشت نوه ی ناشکرش چطور کفران نعمت کرده و غرق شرمندگیه. اواخر

بیماری آلزایمر، حقیقت مالکیت خدا رو فراموش نکرده بود و با سختی در حالی که رو تخت دراز کشیده بود لبهاش رو تکون

می داد می گفت:"من مال خدام"، یک بار اوایل بیماریش که بعضی اوقات یک مطلب رو چند بار تکرار میکرد یاد تکبر یکی از

برادراش افتاد و در حالی که فرد خاصی رو مخاطب قرار نداده بود در مذمت غرور صحبت کرد و بحث رو ربط داد به کاروان

اسرای شام و امام سجاد علیه السلام و مرد شامی و این مفهوم رو تکرار می کرد که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و

اهل بیت ایشون با وجود کثرت دارایی های دنیوی و اخروی به هیچ وجه اهل غرور و تکبر نبودند.

                                             

حیرانم در میزان غم فاطمه سلام الله علیها در فراق گوهر نایاب عالم، پیامبر رحمت! و میزان غم علی...

درد دوری از آقاجون مهربونم رو امید به لطف و رحمت بی انتهای خدای ارحم الراحمین، به بنده ی نیازمند و محب محمد و آل

محمد صلوات الله علیهم اجمعین، تسکین میده. خدا رو شکر .

در صورت تمایل صلواتی نثار روحش بفرمایید. متشکرم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم