آمدیم
به این دنیا
تنها برای صرف جمله ی«دورت بگردم»!
نه در صیغه های مفرد و مثنی و جمعِ باب های تو در تو ی دنیا
در صیغه توحید و در باب های «تنزیه» و «تحمید» و «تهلیل» و «تکبیر»!
برای حفاظت از چهار گوشه ی کعبه دل,
برای ساکن شدن امام دل,
باید که ابراهیم وار لاینقطع به دور کعبه دل پاسبانی داد
باید دورش گشت
دور هر چهار گوشه کعبه و دل
*با تنزیه او از هر عیب و نقص
*تملیک هر شکر و حمد به نام او
*نفی هر شیداگر و واله کننده جز او
*و باز هم بزرگ دانستن او از همه این ها
باید روزنه های دل را با این باب ها بست
به روی شک و شرک و کفر و جهل
باید بست که بست
فی الحال خدایا ! این طواف نسیه من
«ان شاء الله دورت بگردم!»
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نخسه
(از ما بیشتر از این بر نمیاد) برای حاجیان دیروز و امروز و فردا:
عجالتاً و غداً, حاجی جان!
احرام دگر بند دور حرم چهار گوش دلت
